stare_miasto_młode_miasto

MŁODZI PRZEMYŚLANIE O SWOIM MIEŚCIE

Jak młodzi Przemyślanie czują się w swoim mieście? Gdyby mogli decydować, to co by zmienili? Czy czują, że ich potrzeby są rzeczywiście znane i słuchane przez dorosłych? Czy mogą współdecydować o jakości swojej życiowej przestrzeni ? Na te pytania poszukiwaliśmy odpowiedzi wspólnie z młodymi uczestnikami warsztatów zatytułowanych „Stare Miasto-Miasto Młode”, organizowanych przez stowarzyszenie MOST w ramach realizacji grantu Fundacji Stocznia „Debiuty w partycypacji” w dniu 29 listopada br. Celem tego warsztatowego spotkania z młodzieżą w wieku 17-20 lat było poznanie ich opinii oraz przybliżenie im idei partycypacji społecznej, która jest nieodzowną cechą nowoczesnego społeczeństwa demokratycznego.

W TRAKCIE SPOTKANIA WYŁONIŁY SIĘ TRZY WAŻNE ZJAWISKA

fakt, iż młodzi uczestnicy bardzo lubią swoje miasto, są do niego przywiązni a Przemyśl stanowi dla nich istotną wartość. młodzi obywatele wyraźnie formułują swoje potrzeby i mają mnóstwo pomysłów na ich realizację. młodzież jest wnikliwym obserwatorem swojego otoczenia, potrafiącym wypunktować zarówno mankamenty jak i docenić zasoby.

Potrzeba społeczna.

Wśród pomysłów, które padły, wiele wskazywało na potrzebę integracji społecznej: więcej boisk do gier zespołowych, skatepark, bary nad Sanem, wrotkarnia, spływy kajakowe, ścianki wspinaczkowe, organizacja święta Sanu.

Potrzeby kulturalne i estetyczne.

Uczestnicy marzyli o większej liczbie ciekawych i wartościowych grafitti na ścianach domów, organizacji wydarzeń związanych z takimi świętami jak Noc Kupały czy Dziady. Chcieli propagowania w atrakcyjny sposób wiedzy o wierzeniach słowiańskich i innych tradycjach. Rozmawili o inwestycjach w kółka teatralne, w kino letnie, o udostępnianiu scen, galerii i ekranów dla twórczości młodych reżyserów, fotografów czy muzyków.

Potrzeby związane z komunikacją w mieście.

Z dużym znawstwem tematu dyskutowano o potrzebie remontów dróg i chodników oraz o remontach i rozbudowie sieci ścieżek rowerowych, o wymianie autobusów spalinowych na elektryczne. Młodzież zwracała uwagę na brak wystarczających ułatwień do poruszania się osobom niepełnosprawnym oraz starszym wiekiem (za wysokie krawężniki). Proponowano, aby w różnych częściach miasta pojawiły się punkty ratownictwa medycznego a przejazdy MZK dla uczniów były bezpłatne. Wśród tych pragmatycznych uwag pojawiły się także pomysły nieco fantastyczne, jak zbudowanie kolejki linowej z jednego końca miasta na drugi lub wydrążenie pod ziemia linii metra.

Potrzeby ekologiczno-przyrodnicze.

Czy ławki z panelami słonecznymi do ładowania smartfonów to ekstrawagancja? Dla młodych osób to oczywisty standard. Ale więcej toalet i koszy na śmieci (na przykład na Kopcu, w parku czy na Wybrzeżu) to podstawowa potrzeba. Bardzo ciekawie rozmawiało się o: zainstalowaniu nad Sanem automatów z adekwatnym pokarmem dla ptactwa wodnego, budkach dla ptaków i nietoperzy, „hotelach” dla owadów, hotelów dla kotów, wybudowaniu punktów orientacyjnych do obserwacji zwierząt.

Potrzeba partycypacji.

Czy słuchanie młodzieży ma sens? Sądząc po ich ocenie rzeczywistości, po ich błyskotliwej kreatywności i imponującym zaangażowaniu – ma sens głęboki. Młodzi zwracają nam uwagę na rzeczy i zjawiska, które czasami umykają dorosłym urzędnikom i lokalnym politykom. Potrafią myśleć i planować niestereotypowo (kolejka linowa) i jednocześnie zwracać uwagę na rzeczy prozaiczne (toalety na Wybrzeżu).Poza tym rozwijanie i wzmacnianie w młodych ludziach umiejętności wyrażania własnych opinii, kreatywnego rozwiązywania problemów i szacunku do interlokutora to podstawa dla ich umiejętności współpracy i brania odpowiedzialności za miejsce w którym żyją. To także jeden z bardzo konstruktywnych przejawów patriotyzmu.